Fara í efni
Pistlar

Af flökkusögum og þrálátum orðrómi

Þegar ég var lítill polli í Kópavogi í gamla daga, uppúr miðri 20. öldinni lærðum við pollarnir fljótt hugtakið „kjaftakerling“. Það fréttist af kerlingum sem báru sögur milli húsa, bæjarhluta eða jafnvel sveitarfélaga. Það var samt þónokkur akstur inn í borgina sem síðar var nefnd Borg óttans af háðfuglum fyrir norðan og ekki var netsamband af nokkru tagi komið til sögu. Kerlingarnar í Kópavogi báru allskyns flökkusögur á milli, til dæmis flutti ein þær fréttir að stjórnvöld hefðu ákveðið að ýta Esjunni í Kollafjörðinn. Þetta varð þó aldrei mjög þrálátur orðrómur og enn blæs og blæs á Kjalarnesi eins og enginn sé morgundagurinn. Og fleiri voru þær sögurnar sem hafðar voru eftir þessum athafnakonum sem gáfu lífinu í Kópavogi lit. Þetta ólst maður upp við í sveitaþorpinu utan við Reykjavík.

En flökkusögur og þrálátir orðrómar hafa lifað af öll hallærin sem frá Bítlaárunum hafa dunið yfir, eins og óðaverðbólgufaraldurinn uppúr 1980, Hrunið og nú síðast kórónuveiru­faraldurinn. Þær hafa heldur en ekki tekið flugið í faraldrinum sem enn stendur, fyrst og fremst þó varðandi fjöldabólusetningarnar sem um daginn voru fyrirhugaðar í öllum helstu íþróttamannvirkjum höfuðborgarsvæðisins að minnsta kosti. Menn nánast byrjaðir að raða þar borðum og stólum í fögnuðinum þegar ótíðindin dundu yfir. Allt reyndust þetta vera að mestu leyti orðrómar og flökkusögur. Mætasta fólk hafði greinilega treyst mætasta fólki fyrir upplýsingum um málið og traustustu heimildir reyndust „allt tómt djöfulsins feik“, eins og Tolli og Megas sungu forðum. Flökkusögurnar fara hraðar á milli manna nú á tímum netsins og hinna einstaklingsbundnu miðla sem hýsa á fjórða hundrað þúsund fréttastofur. Í dag verður ein fjöður að fimm hænum á augabragði. Í samanburðinum blikna kjaftakerlingarnar frá í gamla daga. Umfangið og yfirferðin voru lítil á tímum svarthvítra sjónvarpa og samskipta sem oftar en ekki byggðu á heimsóknum milli fólks. Þær mega sín lítils í samanburðinum við nútímann, þó reyndar hafi áreiðanleiki flökkusagnanna heldur minnkað ef eitthvað er.

Grétar Þór Eyþórsson er stjórnmálafræðingur og prófessor við Háskólann á Akureyri.

Gangstétt varð gúmmíi að bráð

Orri Páll Ormarsson skrifar
03. maí 2024 | kl. 16:30

Tengsl sitkagrenis við verkalýðsfélög

Skapti Hallgrímsson skrifar
01. maí 2024 | kl. 10:10

Hús dagsins: Gamli Skóli; Eyrarlandsvegur 28

Arnór Bliki Hallmundsson skrifar
30. apríl 2024 | kl. 06:45

Kartöflur

Sigmundur Ernir Rúnarsson skrifar
29. apríl 2024 | kl. 11:30

Um þróun stafafuru

Sigurður Arnarson skrifar
24. apríl 2024 | kl. 09:15

Kanínuholan sem ekki er hægt að klípa sig frá

Rakel Hinriksdóttir skrifar
24. apríl 2024 | kl. 06:00