Fara í efni
Pistlar

Af hverju hata þau okkur svona mikið?

Fólk við vinnu, börn að leik, í skugga trjánna sátu þau eldri,
hjarta þorpsins sló í sínum takti.
Venjulegt fólk, með drauma, sem lýstu upp daginn þeirra.
 
Í landi langt í burtu, lögðu hinir siðmenntuðu á ráðin,
veggmynd harmleiks var teiknuð upp.
Valdið spann enn einn þráðinn, blóðugan, í sinn svikavef.
 
Hún gerði ekki boð á undan sér, sprengjan, hún kom í þögn,
svo gerði hún það sem henni var ætlað.
Afurð hátækni, sem við stærum okkur af, tætti í sundur líkama fólksins.
 
Með sprengjunni sprakk líka sannleikurinn, í staðinn kom lygin,
yfirhylmingin og réttlætingin, viðurstyggðin.
Nauðsynlegur fórnarkostnaður í þágu friðar, en friðar hvers?
 
Í fjarlægum löndum, þar sem börn gráta, hatri er sáð,
andlit hræsni, speglast í rústum náðarinnar.
Sorgleg saga, aldagömul, saga skrifuð, en samt ósögð.
 
Við, hin siðmenntuðu, blind fyrir kostnaði grimmdarverka í okkar nafni,
blind fyrir neyð, við, full af yfirlæti, spyrjum:
„Af hverju hata þau okkur svona mikið?“
 

Jón Óðinn Waage er leiðbeinandi barna með hegðunarvandamál og fyrrverandi júdóþjálfari

Gamla-Gróðrarstöðin og garðyrkjuskólinn sem aldrei varð

Sigurður Arnarson skrifar
17. desember 2025 | kl. 10:00

Þakklæti

Guðrún Arngrímsdóttir skrifar
16. desember 2025 | kl. 06:00

Þegar mamma eyðilagði jólin

Þráinn Lárusson skrifar
14. desember 2025 | kl. 17:00

Orustan um Waterloo

Jóhann Árelíuz skrifar
14. desember 2025 | kl. 06:00

Gefjun skóp ekki annan Játvarð Loðvík

Orri Páll Ormarsson skrifar
12. desember 2025 | kl. 12:00

Hvenær kemur flugstöðin?

Sverrir Páll skrifar
10. desember 2025 | kl. 17:00