Fara í efni
Pistlar

Haustátakið í fullum gangi

Árstíðirnar eru ólíkar. Hver þeirra á sinn sjarma og á milli þeirra er samhengi: Vorið tilreiðir sumarið. Hvíld haustsins er kærkomin öllu hinu atorkumikla lífi sumardaganna. Haustið er bæði svæfill sumarsins og jafnframt húfan sem við setjum upp til að búa okkur undir svalviðri vetrarins.

Þetta samhengi birtist meðal annars í því, að þegar mestu annirnar á dekkjaverkstæðunum eru afstaðnar og bifreiðar landsmanna taka vonglaðar vetrinum mót, fer traffíkin að þyngjast á líkamsræktarstöðvunum.

Haustið og sláturtíðin bjóða manni ótalmargar hitaeiningaríkar kræsingar. Í vetrarbyrjun hefur það því gjarnan leikið mig þannig að á mér miðjum myndast bosmamikill hjólbarði. Verður aðkallandi að komast á annarskonar dekk, umfangsminni og stöðugri því framundan er hálka og þæfingur og mikilvægt að hafa helstu þyngdarpunkta líkamans á réttum stöðum.

Haustátakið í líkamsræktinni hefur því lengi verið árviss viðburður hjá mér og það hefst um svipað leyti og haustheimsóknin á dekkjaverkstæðið á sér stað.

Misvel hefur mér gengið að koma mér í viðunandi vetrarástand. Eitt haustið var ásigkomulag mitt þannig, að þegar ég gekk inn í sturtuklefann eftir viðureign við lóð og tæki, hafði það áhrif á alla hreyfiskynjara og fótósellur þar og vatnið tók að fossa úr hverri einustu sturtu.

Nokkrum mánuðum síðar hafði ég náð þvílíkum árangri, að þegar ég tók mér stöðu undir sturtunni fór aðeins að renna úr henni einni og þeim tveimur sem voru þar beggja megin.

Á þeim rúma mánuði sem liðinn er frá því að yfirstandandi haustátak byrjaði hefur mér tekist að koma sköpulagi mínu í það horf, að ég get smeygt mér inn á milli tækjanna í salnum ef ég dreg andann djúpt að mér.

Ekki hef ég þó náð jafn glæsilegum árangri og vinur minn sem ég hitti stundum í ræktinni.

Í september setti hann sér það hógværa markmið að léttast um fimm kíló áður en árið 2024 gengi í garð.

Svo eitilharður hefur hann verið í markvissum léttingaraðgerðum að nú, þegar rúmur mánuður er til stefnu, vantar ekki nema skitin átta kíló uppá að hann nái því marki.

Svavar Alfreð Jónsson er sjúkrahúsprestur

Um þróun stafafuru

Sigurður Arnarson skrifar
24. apríl 2024 | kl. 09:15

Kanínuholan sem ekki er hægt að klípa sig frá

Rakel Hinriksdóttir skrifar
24. apríl 2024 | kl. 06:00

Heklupeysur

Sigmundur Ernir Rúnarsson skrifar
22. apríl 2024 | kl. 11:00

Fiðrildahrif

Svavar Alfreð Jónsson skrifar
21. apríl 2024 | kl. 11:00

Hvað hét kona Goebbels?

Orri Páll Ormarsson skrifar
19. apríl 2024 | kl. 06:00

Hús dagsins: Spítalavegur 9

Arnór Bliki Hallmundsson skrifar
18. apríl 2024 | kl. 08:00