Þorgerður Stefanía Halldórsdóttir – lífshlaupið

Þorgerður Stefanía Halldórsdóttir var fædd á Steinsstöðum í Öxnadal, Eyjafirði, 28. febrúar 1951. Hún lést á Sjúkrahúsinu á Akureyri 4. ágúst 2025.

Þorgerður var dóttir Svanhvítar Eggertínu Jónsdóttur (f. 6. júní 1919, d. 29. mars 2007) og Halldórs Kristjánssonar (f. 22. júní 1913, d. 10. júlí 1997). Hún var sjötta í röð 11 systkina: Sigfús Sigfússon samæðra (f. 1939), Hjörleifur (f. 1944), Helga Elín (f. 1945), Guðrún Ágústa (f. 1946, d. 2022), Kristín Jónína (f. 1948), Óskírð Halldórsdóttir (f. 1952, d. 1952), Svanlaugur Halldór (f. 1953), Trausti Guðmundur (f. 1958), Óskar Friðrik (f. 1959) og Sveinfríður Unnur (f. 1963).

Eftirlifandi eiginmaður Þorgerðar er Sveinbjörn Guðmundsson (f. 16. febrúar 1952). Börn þeirra eru: 1) Vilborg Erla Sveinbjörnsdóttir (f. 1973), sambýlismaður hennar er Kári Kárason. Vilborg á tvær dætur úr fyrra hjónabandi með Baldvini Valdemarssyni (f. 1958) þær Elvu Karitas (f. 1995) og Söru Júlíu (f. 1998). 2) Helena Björk Sveinbjörnsdóttir (f. 1975), eiginmaður hennar er Sigurður Rúnar Norðfjörð Marinósson. Börn þeirra eru Sveinbjörn Hjalti (f. 1998), Anna Kara (f. 2001) og Erika Arna (f. 2010). 3) Sveinbjörn Sveinbjörnsson (f. 12. janúar 1982, d. 1982). 4) Halla María Sveinbjörnsdóttir (f. 1983). Halla María á tvö börn úr fyrra hjónabandi með Jóni Fannari Kolbeinssyni (f. 1978), þau eru), Kristófer Aron (f. 2010) og Alexandra Ýr (f. 2016). Þorgerður átti tvö langömmubörn.

Þorgerður fluttist ung að árum til Reykjavíkur, þar sem líf hennar tók að mótast af hlýju, dugnaði og sterkum tengslum við fjölskyldu og vini. Árið 1972 gekk hún í hjónaband með lífsförunaut sínum, Sveinbirni Guðmundssyni, og áttu þau saman líf ríkt af reynslu, ást og samveru. Þau bjuggu á Akureyri, í Bolungarvík, Reykjavík, Svíþjóð og á Spáni – hver staður með sínum lit, sínum minningum og sínum söguþræði, en ávallt var hjartsláttur heimilisins sá sami og einkenndist af kærleik, hlýju, gleði og samheldni. Heimili Þorgerðar og Sveinbjarnar var ekki aðeins skjól fyrir þeirra eigin fjölskyldu, heldur samkomustaður þar sem vinir og ættingjar fundu alltaf opnar dyr og hlýtt viðmót. Þar ríkti andrúmsloft sem einkenndist af gestrisni, hlátri og góðri samveru.

Þorgerður var einstök í mannlegum samskiptum, hún starfaði lengst af við þjónustu í apótekum á Akureyri og var þekkt fyrir næmni, umhyggju og hlýlegt viðmót. Hún hafði einstakt lag á að láta fólk finnast það skipta máli, hvort sem það var við afgreiðsluborðið eða í eldhúsinu heima.