Fara í efni
Pistlar

Af flökkusögum og þrálátum orðrómi

Þegar ég var lítill polli í Kópavogi í gamla daga, uppúr miðri 20. öldinni lærðum við pollarnir fljótt hugtakið „kjaftakerling“. Það fréttist af kerlingum sem báru sögur milli húsa, bæjarhluta eða jafnvel sveitarfélaga. Það var samt þónokkur akstur inn í borgina sem síðar var nefnd Borg óttans af háðfuglum fyrir norðan og ekki var netsamband af nokkru tagi komið til sögu. Kerlingarnar í Kópavogi báru allskyns flökkusögur á milli, til dæmis flutti ein þær fréttir að stjórnvöld hefðu ákveðið að ýta Esjunni í Kollafjörðinn. Þetta varð þó aldrei mjög þrálátur orðrómur og enn blæs og blæs á Kjalarnesi eins og enginn sé morgundagurinn. Og fleiri voru þær sögurnar sem hafðar voru eftir þessum athafnakonum sem gáfu lífinu í Kópavogi lit. Þetta ólst maður upp við í sveitaþorpinu utan við Reykjavík.

En flökkusögur og þrálátir orðrómar hafa lifað af öll hallærin sem frá Bítlaárunum hafa dunið yfir, eins og óðaverðbólgufaraldurinn uppúr 1980, Hrunið og nú síðast kórónuveiru­faraldurinn. Þær hafa heldur en ekki tekið flugið í faraldrinum sem enn stendur, fyrst og fremst þó varðandi fjöldabólusetningarnar sem um daginn voru fyrirhugaðar í öllum helstu íþróttamannvirkjum höfuðborgarsvæðisins að minnsta kosti. Menn nánast byrjaðir að raða þar borðum og stólum í fögnuðinum þegar ótíðindin dundu yfir. Allt reyndust þetta vera að mestu leyti orðrómar og flökkusögur. Mætasta fólk hafði greinilega treyst mætasta fólki fyrir upplýsingum um málið og traustustu heimildir reyndust „allt tómt djöfulsins feik“, eins og Tolli og Megas sungu forðum. Flökkusögurnar fara hraðar á milli manna nú á tímum netsins og hinna einstaklingsbundnu miðla sem hýsa á fjórða hundrað þúsund fréttastofur. Í dag verður ein fjöður að fimm hænum á augabragði. Í samanburðinum blikna kjaftakerlingarnar frá í gamla daga. Umfangið og yfirferðin voru lítil á tímum svarthvítra sjónvarpa og samskipta sem oftar en ekki byggðu á heimsóknum milli fólks. Þær mega sín lítils í samanburðinum við nútímann, þó reyndar hafi áreiðanleiki flökkusagnanna heldur minnkað ef eitthvað er.

Grétar Þór Eyþórsson er stjórnmálafræðingur og prófessor við Háskólann á Akureyri.

Frystiklefafælni

Ólafur Þór Ævarsson skrifar
06. nóvember 2025 | kl. 06:00

Ástand lands og landlæsi – Fyrri hluti: Staðan

Sigurður Arnarson skrifar
05. nóvember 2025 | kl. 10:00

Núvitund á mannamáli

Hrafnhildur Reykjalín Vigfúsdóttir skrifar
04. nóvember 2025 | kl. 10:00

Á Miðhúsum

Jóhann Árelíuz skrifar
02. nóvember 2025 | kl. 06:00

Losnaði aldrei við höfuðverkinn

Orri Páll Ormarsson skrifar
31. október 2025 | kl. 18:00

Vorboðinn ljúfi

Sigurður Arnarson skrifar
29. október 2025 | kl. 09:30