Fara í efni
Umræðan

Ósýnilegir áverkar ofbeldis

Hvað myndirðu gera ef barnið þitt kæmi heim með sýnilega áverka?

Sem betur fer reyna langflestir foreldrar allt sem þau geta til að vernda og verja börnin sín fyrir því sem veldur þeim skaða. Börnum af minni kynslóð var til dæmis kennt að varast ókunnuga á götum úti, fara aldrei upp í bíl með ókunnugum og svo auðvitað var stúlkum kennt að passa sig og setja sig ekki í aðstæður sem gætu leitt af sér ofbeldi. Það heppnaðist ekki alltaf, en það voru verkfærin sem foreldrar okkar höfðu. Óþokkar í myrkum húsasundum voru óöryggið og óttinn sem bar að varast. Stafræn umbreyting hefur breytt þessu umhverfi algjörlega og óöryggið sem við fundum fyrir gagnvart ókunnugum í skuggunum er orðið ákveðið öryggi því þar eru skuggarnir sem við sjáum. Skuggar stafræna umhverfisins eru því miður oft á tíðum ósýnilegir okkur, hafa þann möguleika að dulbúa sig sem hver og hvað sem er og skapa þannig hættu fyrir börnin okkar sem við höfum ekki enn verkfærin til að takast á við. Eftir því sem netið breiðist meira út og angar þess teygja sig inn í fleiri þætti lífs okkar byrja fleiri börn, og sífellt yngri börn, að alast upp í stafrænum heimi. Börn eyða meiri tíma á netinu en nokkru sinni fyrr. Að alast upp á netinu býður upp á endalaus tækifæri og í gegnum tölvur, sjónvörp og önnur snjalltæki opnast stór og mikill heimur upplýsinga fyrir börn, sem getur eflt þau og styrkt þau í þeirra verkefnum. Þegar netið er notað á réttan hátt hefur það möguleika á að víkka sjóndeildarhring, víðsýni og þekkingu okkar. En öllum þessum tækifærum fylgir líka áhætta. Eftir því sem stafræn reynsla barna eykst og stafrænt umhverfi þeirra stækkar, fjölgar einnig ógnunum og hættunum sem fylgja og geta falið í sér ofbeldi og áreitni ásamt því að börn verða útsettari fyrir skaðlegu efni. Ein stærsta ógnin við börn á netinu er stafrænt ofbeldi og brot á kynferðislegri friðhelgi þeirra.

Afþví að stafrænt ofbeldi er ekki alltaf sýnilegt, bera þolendur þess ekki alltaf sýnilega áverka. Við þekkjum ekki tilurð, birtingarmyndir og afleiðingar þess og eigum þess vegna oft erfitt með að bregðast við því eða koma í veg fyrir það. Oft á tíðum átta börnin sig ekki á því að verið sé að brjóta á þeim og þess vegna er svo mikilvægt að við kennum þeim og lærum sjálf. Börn sem þekkja réttindi sín og vita þegar brotið er á þeim láta frekar vita og ef við sjálf erum upplýst getum við betur varið þau og brugðist við. Það hefur aldrei verið auðveldara fyrir kynferðisafbrotamenn að nálgast hugsanlega þolendur sína. Í hinum stafræna heimi getur hver sem er, hvaðan sem er búið til aðgang til að nálgast börn í gegnum samfélagsmiðla og/eða leikjatölvur. Það hefur einnig auðveldað þeim að tæla börn til samskipta.

Hvað er tæling og hver tælir?

Tæling er þegar fullorðinn einstaklingur reynir að byggja upp samband við barn svo að hann geti beitt það ofbeldi. Ofbeldið er ekki alltaf líkamlegt, það getur átt sér stað í stafrænum samskiptum við barnið. Þau sem beita tælingu reyna þá oft að mynda tengsl við barnið á samfélagsmiðlum, spjalla jafnvel við barnið í gegnum tölvuleiki sem eru spilaðir á netinu eða nota hvern þann vettvang sem er ætlaður fyrir samskipti á netinu. Mörg nota ekki sitt raunverulega nafn eða eigin mynd og þykjast jafnvel sjálf vera börn. Önnur nota eigin upplýsingar, og þá sérstaklega ef þau eru sjálf ung. Samskiptin hefjast oft á því að þau sem beita tælingu látast hafa sömu áhugamál og barnið og þykjast jafnvel þekkja sömu einstaklingana. Þetta eru oft upplýsingar sem börnin hafa gefið sjálf upp án þess að átta sig á því, hvort sem það er í gegnum samfélagsmiðla eða leiki. Yfirleitt þróast svona samskipti fljótt yfir í einkasamtöl þar sem sá sem beitir tælingunni reynir að hefja kynferðislegt samtal, og óska eftir til dæmis nektarmyndum. Svona samskipti eru stigvaxandi og vinda svo upp á sig með hótunum, þar sem gerandi nærist á ótta barnsins. Stundum bjóða gerendur börnum greiðslu fyrir myndefni og áður en þau átta sig á því hvað hefur átt sér stað eru þau komin í klær einstaklinga sem vilja sífellt meira og meira. Þá hótar gerandi jafnvel að birta myndirnar sem barnið hefur nú þegar sent eða hótar að sýna foreldrum barnsins þær ef það sendir ekki enn grófari myndir.

Fræðsla og forvarnir gegn stafrænu ofbeldi

Við vitum það að forvarnir sem leggja ríka áherslu á að einungis forðast samskipti við ókunnuga skila ekki miklum árangri og geta verið villandi, enda sýna rannsóknir að þau sem brjóta gegn börnum eru í flestum tilfellum einstaklingar sem þekkja til barnanna. Auðvitað tengjast ólíkar tegundir ofbeldis, því við vitum að þau sem hafa tælt barn til stafrænna samskipta reyna í flestum tilfellum að hitta barnið þegar trausti er náð, með einbeittan vilja til að brjóta á barninu. Það sem skilar okkur hinsvegar árangri í forvörnum er að leggja til dæmis áherslu á fræðslu um óviðeigandi kynferðislega hegðun, bæði barna og fullorðinna. Fræðsla og forvarnir sem fara fram innan skólanna efla og styrkja nefnilega ekki bara þolendur eða mögulega þolendur, heldur ná einnig til barna sem gætu beitt önnur börn ofbeldi og hafa þannig ákveðinn fælingarmátt.

Hvað geta foreldrar gert?

Þó að mörgum langi líklega til að taka símann af barninu og segja upp internetinu eftir lesturinn, þá er það engin lausn og lítil forvörn falin í því. Við vitum það að stafrænir miðlar eru nú þegar orðnir að föstum þætti í lífi okkar og barnanna okkar og það er svo ótal margt gott við þetta stafræna umhverfi. Það sem við vitum hinsvegar líka er að það er oft ekki talað nóg um þetta innan veggja heimilisins og ábyrgðin getur ekki einungis verið skólanna að fræða og barnanna að gæta sín. Við getum sannarlega haft jákvæð áhrif á upplifun barna með því að vera góðar fyrirmyndir í notkun snjalltækja og það besta sem foreldrar geta gert til að vernda barnið sitt frá stafrænu ofbeldi, neteinelti og óviðeigandi samskiptum á netinu er að tala opinskátt um þessi mál. Það getur tekið börn nokkrar tilraunir að segja frá atvikum sem það gæti hafa lent í og mögulega treysta þau foreldrum sínum ekki fyrir atviki í fyrsta samtali. Þau gætu skammast sín fyrir það sem gerðist, talið að þau beri á því ábyrgð og jafnvel verið hrædd um að lenda í vandræðum. Því skiptir öllu máli að foreldrar séu upplýst og geti nálgast samtalið rólega. Við ættum í raun að líta á þetta sem skilyrði fyrir notkun barna á snjalltækjum, að við ræðum við þau fyrst og kennum þeim að nota netið á sem öruggastan máta. Við myndum aldrei afhenda sautján ára barni bíllykla og segja þeim bara að taka góðar ákvarðanir í umferðinni, án þess að þau hafi nokkurn tíma lært á bíl? Stafræn kynferðisbrot eru meðal helstu ástæðna aukningar í kynferðisbrotum gegn börnum og ungu fólki eins og sláandi tölfræði lögreglunnar, rannsóknastofnunarinnar Rannsóknar og greiningu, Fjölmiðlanefndar og Unicef á Íslandi sýnir. Þörf á aukinni fræðslu er verulega aðkallandi en þessi brot eru í auknum mæli framin af börnum undir 18 ára aldri og til að bregðast við þessari sláandi tölfræði hefur breið fylking samstarfsaðila farið af stað með verkefnið Sexuna, forvarnarverkefni um stafrænt ofbeldi.

Sexan stuttmyndasamkeppni

Sexan er stuttmyndasamkeppni sem er hugsuð sem hvort tveggja fræðsla og forvörn fyrir bæði þátttakendur verkefnisins sem og þau sem njóta afrakstursins. Sexan er stuttmyndasamkeppni fyrir nemendur í 7. bekk í grunnskólum landsins, með það að markmiði að fræða þau um mörk og samþykki, en einnig um tilurð, birtingarmyndir og afleiðingar stafræns ofbeldis, þ.m.t. um slagsmál ungmenna, tælingu og nektarmyndir en samkvæmt niðurstöðum rannsóknar Fjölmiðlanefndar um nektarmyndir á meðal grunnskólabarna kemur fram að 51% stúlkna og 22% stráka hafa verið beðin um nektarmynd. Lykilatriði í hugmyndafræði Sexunnar er að nemendur undirbúi og vinni stuttmyndirnar sjálf, því enginn þekkir það betur hvernig það er að vera ungmenni í dag en þau og þau vita best hvernig stafrænt ofbeldi birtist þeim. Verðlaunamyndirnar verða síðan sendar til allra grunnskóla landsins og þeir hvattir til að vekja athygli á stafrænu ofbeldi með sýningu myndanna og umræðum eftir á.

Nú styttist í að skilafrestur renni út, en hann er til 31. janúar 2023. Því hvetjum við sem flest til að taka þátt í verkefninu og leggja þessum mikilvæga málstað lið. Inn á vef 112 er ennfremur að finna mikið af upplýsingum um kynferðislegt, líkamlegt og stafrænt ofbeldi, og er þar einnig að finna upplýsingar um Sexuna.

Alfa Jóhannsdóttir er forvarnarfulltrúi Sambands íslenskra sveitarfélaga

„Nei“

Hjörtur J. Guðmundsson skrifar
06. desember 2024 | kl. 12:10

Stórhættulegt fordæmi að viðurkenna ekki úrslit kosninga

Stjórnarskrárfélagið skrifar
06. desember 2024 | kl. 12:00

Sjálfstæðisflokkurinn vill lækka skatta og létta byrði

Jens Garðar Helgason skrifar
29. nóvember 2024 | kl. 06:00

Njál Trausta áfram sem þingmann okkar í Norðausturkjördæmi

Inga Stella Pétursdóttir, Elín Dögg Gunnars Väljaots, Ólöf Hallgrímsdóttir, Gunnlaugur Eiðsson, Arngrímur B. Jóhannsson og Guðmundur Bjarnason skrifa
28. nóvember 2024 | kl. 21:30

Sögulegt tækifæri

Logi Einarsson, Eydís Ásbjörnsdóttir, Sæunn Gísladóttir og Sindri S. Kristjánsson skrifa
28. nóvember 2024 | kl. 13:30

Ágæti kjósandi – Það er komið að þér

Sigurjón Þórðarson skrifar
28. nóvember 2024 | kl. 13:15