Ekki nóg að vinna á Heklu og sinna heimilinu

Guðrún amma skúraði á kvöldin, og raunar allt hvað af tók. En það var ekki um annað að ræða til að ná endum saman á hennar tíð. Og þannig hugsuðu akureyskar konur í æsku minni, því ef þær tækju ekki að sér aukastörfin sem voru í boði um allan bæ, væru þær ekki að standa sína plikt.

Þannig hefst 81. pistill Sigmundar Ernis Rúnarssonar, rithöfundar, sjónvarpsmanns og alþingismanns, í röðinni Akureyri æsku minnar. Nýr pistill birtist á Akureyri.net á hverjum mánudegi.

Svo það var ekki nóg að sinna heimilinu og vinna á verksmiðjunum lengst af dags, heldur varð að fara þaðan beinustu leið um bæinn, með kúst sinn og fötu, og skrúbba gólfin á helstu skrifstofum bæjarins, en hvítþvo líka kaffiblettina af skrifborðunum, áður en strokið var af stólunum og sessurnar dustaðar, og loftað út á götu.

Pistill dagsins: Skúringar